حدیث چهارباغهای ایرانی و سرو‌ و گل و لاله هایش را نسیم شمال گوییا تا به هند گسترانید. نصیرالدین همایون دومین پادشاه گورکانیان هند که مدت پانزده سال در دربار ایران پناهنده بود هنگام بازگشت به هند جمعی از هنرمندان نقاش و تذهیب کاران ایرانی را با خود به هند برد. همایون شیفته ی فرهنگ و هنر و معماری ایرانی بود. پس از مرگش همسرش حمیده بانو بیگم با تاثیر از معماری باغهای ایرانی آرامگاهی را برای وی بنا ساخت که امروزه در زمره ی میراث فرهنگی هند و در شهر دهلی واقع است. عکسها را در بازدید از آرامگاه همایون و با وجود مشکلاتی که برای دوربین عکاسیم پیش آمد و ناچار به پرداخت هزینه های گزاف و بیحاصلی شدم تهیه کرده ام!  

شاه نشینهای قوسی شکل و گنبدهای باریک از عناصر معماری ایرانی در این بنا مشهود بودند.